EERST:
EVERY MAN A MANIMAL is verlengd tot 9 juli, dat is goed nieuws voor iedereen die nog niet langsgeweest is, of voor iedereen die er nog vrienden heen wil jagen.
EN DAN
Een paar maand geleden stond ik in de hoek. De precieze aanleiding daarvoor ben ik vergeten, maar het zal iets geweest zijn in de stijl van dat ik een grap-belediging richting mijn mevrouw had gemikt, en dat ik mijzelf dan bij wijze van grap-boetedoening in de hoek zette.
Amai, ik schrok nogal! Een grote geheime rust daalde neer over mijn rommelige wezen. Instant chill, even goed als een half uur mediteren. Wonderlijk en interessant, want ik dacht dat ik schaamte zou voelen of zoiets, maar neen: aangenaam! Ik dacht even: laat ons een fotoreeks maken, voor een magazine of een tentoonstelling. Allerhande mensen in de hoek laten staan en schoon fotograferen en een onderzoekje erbij van wat er in hun denken en voelen gebeurt. Cool nevenprojectje! Ik ben er even mee bezig geweest, maar toen flubberde het weer weg. Meestal zijn hier meer ideeën dan tijd en daadkracht.
MAAR (1): het is wel erg de moeite om eens in de hoek te gaan staan.
Je kan het voor de gein zelf thuis of op kantoor of in de winkel eens onderzoeken: je zoekt een hoek, liefst een lege, en met enige bedachtzame aandachtigheid ga je er in staan. Een minuutje of zo (om te beginnen). De uitnodiging is van dat niet met uw denken te doen (dus niet met je inwendige commentaarstem op vol volume), maar met uw lichamelijk lichaamswezen, met aandacht voor wat er gebeurt in uw voelen. In uw kinestesie & proprioceptie binnenin.
Doe dat nu even, voor echt in een hoek gaan staan. En als je terug uit de hoek bent, vul je even de poll hieronder in.
(Jaja, ik weet het, dat is een klein beetje al te gek om zomaar te doen, maar als ge het nù doet, hebt ge tenminste vandaag al een keer iets geks gedaan, en vertel mij een keer eerlijk: wanneer was de laatste keer dat gij iets onnozels hebt gedaan, gewoon om te spelen? — Kijken naar filmkes of optredens bezoeken van mensen die onnozel doen telt niet hé, zélf onnozel doen telt.)
Hup! Probeer het efkes, hier, onder ons.
En geef dan aan hoe het was:
En dan: MAAR(2):
Heb je thuis geen hoek om in te gaan staan, trek dan naar het Muhka in Antwerpen, daar loopt van 10 juni tot 17 september, een zotte doch gelaagde zomertentoonstelling MUSEUM SPELEN. Gastcurator Marc Verstappen van kunsthuis De Studio dook met een klas 9-jarigen de collectie van het museum in om werken te kiezen.
MUSEUM SPELEN wordt gepromoot als een museumervaring voor kinderen, maar ik beloof u dat ge er als grote mens ook deugd van zult hebben, er zit een goede diepte in het hele ding, én: ge kunt er in mijn hoek gaan staan. Ik heb van het bovenstaande idee een IN DE HOEK-installatie gemaakt (weggeflubberde ideeën vinden uiteindelijk wel ergens hun beslag). Te vinden in de hoek rechts van werk van Tom Liekens en links van werk van Vaast Colson.
Neem ook uw tijd om rond de fabuleuze fontein Sundance van het duo Daems-van Remoortere te stappen, als ge goed oplet, leest ge op de muur fluisterzinnen in de stijl van
Maar dus voor ge uw naam vergeet: naar het Muhka! En als ge nog niet bij EVERY MAN A MANIMAL gepasseerd zijt, of ge dacht dat het voorbij was: de expo is, zoals hierboven gezegd, verlengd tot 9 juli. Muhka en expo zijn op comfortabele wandelafstand van elkaar. Dat is goed, er zijn een hoop dingen die op comfortabele wandelafstand van elkaar zouden mogen zijn.
Voor lange, minder comfortabele verplaatsingen kan ik PODCASTS aanraden. De eerste is zeer comfortabel en de tweede zeer oncomfortabel.
1.TOT ONZE GROTE SPIJT, is een podcast waarin Johan Terryn mensen interviewt over een of andere grote spijt. Dat op zich is al goed, maar na dat interview komt Johan met zijn tapes bij mij langs en we luisteren en bespiegelen samen.
We zijn klaar met opnames voor het tweede seizoen, dat komt er aan op 1 juli.
Voor wie nog niet mee was: seizoen 1 is nog te beluisteren via uw favoriete podcastkanalen.
Er komt ook een boek van en een voorstelling, allebei na de zomer, daar maak ik dus na de zomer wat lawaai over.
2. THE GREAT SIMPLIFICATION, is een podcast van Nate Hagens, waarin hij collega-wetenschappers interviewt over de staat van de wereld. De titel verwijst naar het feit dat de systeemcrisis waarin we zitten gaat leiden naar een grote vereenvoudiging. Ik zit al een aantal jaar ondergedompeld in dat soort materiaal, maar ik spreek er niet veel over, vooral omdat ik de enormiteit niet uitgelegd krijg.
Het gesprek met Daniel Schmachtenberger dat ik hier link, krijgt de enormiteit wél uitgelegd, ik was zo onder de indruk van de samenvattingskracht van de man dat ik quasi de hele tijd van opwinding op mijn stoeltje zat te wippen. Ik verwacht eerlijk gezegd dat de meeste mensen na 10 minuten afhaken, en dat is okay, de enormiteit is echt enorm en als ge er uw neus nog niet eerder hebt ingestoken is dit gesprek te veel gevraagd. Maar ik kan het niet niet delen. Veel van wat ik denk en mij afvraag gaat over waar het heen gaat en wat ik daar wel of niet in kan betekenen, dus hop.
Your day day will go the way the CORNERS of your mouth turn. (W. Churchill)